About
Digital Media Design
and the spaces
of the mind
Teaching: Angeliki Malakasioti
Ψηφιακά Μέσα Σχεδιασμού
Χώροι του Νου
Διδάσκουσα: Αγγελική Μαλακασιώτη
In this course, the idea of space is reevaluated. Spatial notions are acquiring expanded possibilities, moving from geometry, form, and specific design solutions to conceptual or metaphoric representations of space. Spatial characteristics are explored as potential carriers of meaning or individual experiences in the context of digital culture.
The course invites students to participate in an experimental design process, making use at the same time of various digital design techniques. The process reflects on ideas of immateriality, symbolism, abstractness or conceptualization. The designer's role in the digital era is discussed, as well as the importance of a transcendental view in the process of representation and design.
The course is an interactive exercise on the review of representation of experiential ideas and concepts that arise from the critical evaluation of spatial experience, through the use of the digital medium. Students are invited to experiment with image editing, 3d modeling, video editing, as well as to recognize and discuss further issues of spatiality and narrative. On a second level, they are asked to represent their personal experience through conceptual leaps, use of allegorical speech, creative and poetic violations of architectural rules and established practices.
Course structure
The structure of the course includes both a theoretical and laboratory part, which evolve parallel to each other.
The theoretical part of the course includes a series of lectures, debates and projections aimed at familiarizing students with the issues of digital representations, narrative and meaning creation. A series of lectures also include the introduction to a series of image editing and 3d modeling techniques. Through the use of examples from different fields (eg. film, music videos, title sequences, videogames, commercials) we discuss approaches, constructions and interpretations of spatial narratives as they are represented in digital media or experienced during their use.
Project
During the semester the students are asked to represent their own ‘space of the mind’. This constitutes an imaginary construction/portrait of an experience, a transcendental feeling or approach on their relationship to spatiality and digitality at the same time.
This can take the form of an audiovisual work, a research ritual, an event composition, a metaphorical representation. At the same time, it is an open narrative that evolves over time. The purpose of the project is to teach students how to create transcendental narratives and express themselves through the use of digital media. Each final audiovisual narrative may include texts, drawings, three-dimensional representations, animations, image compositions, interactive applications, VR, or any other media that are suitable for expressing their idea.
Το παρόν μάθημα επανατοποθετεί την έννοια του χώρου στο πλαίσιο της ψηφιακής κουλτούρας - οι χωρικές έννοιες αποκτούν διευρυμένες διαστάσεις, ολισθαίνοντας από την αυστηρά προσδιορισμένη γεωμετρία ή φόρμα και τις σαφείς σχεδιαστικές επιλύσεις, προς τις νοητικές, εννοιολογικές ή μεταφορικές αναπαραστάσεις του χώρου με τη βοήθεια των ψηφιακών μέσων. Τα χωρικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης ψηφιακής εικόνας διερευνώνται ως εν δυνάμει φορείς νοημάτων και εμπειριών στο πλαίσιο της ψηφιακής αναπαράστασης αλλά και του σύγχρονου πολιτισμού εν γένει.
Το μάθημα καλεί τους σπουδαστές να συμμετάσχουν σε μία ερευνητική διαδικασία σχεδιασμού, κάνοντας χρήση διαφόρων ψηφιακών μεθόδων και τεχνικών μοντελοποίησης, εμψύχωσης, επεξεργασίας εικόνας και οπτικοακουστικής σύνθεσης. Σε ένα δεύτερο επίπεδο καλούνται να προσδιορίσουν το ρόλο της αφήγησης στο πλαίσιο της κινούμενης εικόνας. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται ο δημιουργικός αναστοχασμός επάνω σε ζητήματα αϋλότητας, συμβολισμού, αφαίρεσης και εννοιολογικού σχεδιασμού.
Παράλληλα, συζητιέται ο ρόλος του αρχιτέκτονα στην ψηφιακή εποχή, καθώς και η σημασία της υπερβατικής ματιάς στη διαδικασία της αναπαράστασης και του σχεδιασμού. Οι σπουδαστές με τη σειρά τους καλούνται να πειραματιστούν, να αναγνωρίσουν, να συζητήσουν ζητήματα υπερβατικότητας της ψηφιακής εικόνας και κατόπιν να συνθέσουν το δικό τους φανταστικό «χώρο του νου», αναπαριστώντας μία ιδέα ή εμπειρία, μέσα από εννοιολογικά άλματα, χρήση του μεταφορικού λόγου, δημιουργικές και ποιητικές παραβιάσεις των αρχιτεκτονικών κανόνων και των καθιερωμένων πρακτικών.
Οργάνωση μαθήματος
Η δομή του μαθήματος περιλαμβάνει θεωρητικό και εργαστηριακό μέρος, τα οποία εξελίσσονται παράλληλα.
Το θεωρητικό μέρος του μαθήματος περιλαμβάνει σειρά διαλέξεων, συζητήσεων και προβολών οι οποίες αποσκοπούν στην εξοικείωση των φοιτητών με ζητήματα της ψηφιακής και κινούμενης εικόνας. Μέσα από τη χρήση παραδειγμάτων από διαφορετικά πεδία (π.χ. διαδίκτυο, κινηματογράφος, ηλεκτρονικά παιχνίδια, διαφήμιση) αναλύονται προσεγγίσεις, ερμηνείες και αναπαραστάσεις του χώρου και των αφηγηματικών τους χαρακτηριστικών όπως αυτά παρουσιάζονται στα διάφορα ψηφιακά μέσα, ή βιώνονται κατά τη χρήση τους.
Το εργαστηριακό μέρος του μαθήματος περιλαμβάνει άσκηση η οποία εξελίσσεται κατά τη διάρκεια του εξαμήνου. Αυτή μπορεί να πάρει τη μορφή ενός οπτικοακουστικού έργου, μίας ερευνητικής διαδικασίας, μίας αναπαράστασης ενός συμβάντος ή μίας μεταφοράς. Κάθε τελική εργασία, μπορεί να περιλαμβάνει κείμενα, σχέδια, τρισδιάστατες αναπαραστάσεις, animation, φωτογραφικές συνθέσεις, διαδραστικές εφαρμογές, ή όποιο άλλο μέσο εξυπηρετεί την ιδέα τους.